Peygamber Efendimiz (sav) bir Hadis-i Şerif'inde şöyle buyuruyor;
Ey insanlar! Sizi büyük ve mübarek bir ay gölgeledi. O ay içerisinde bir gece vardır ki, bin aydan hayırlıdır. O, öyle bir aydır ki; Allah, gündüz orucunu farz, gece ibadetini nafile kıldı. O ay içerisinde bir hayır işleyen, diğer aylarda bir farz işlemiş gibi olur. O ayda bir farz işleyen, diğer aylarda yetmiş bin farz işlemiş gibi olur. O sabır ayıdır. Sabrın sevabı ise cennettir. O yardımlaşma ayıdır. O ayda müminin rızkı bereketlendirilir. Ramazanda kim bir oruçluyu iftar ettirirse, bu, günahlarının bağışlanmasına, cehennemden azat olmasına sebep olur ve oruçlunun sevabından hiçbir şey eksiltilmeksizin onun sevabı kadar sevap alır. Sahabe:
Ya Resulullah! Hiçbirimiz oruçluyu iftar ettirecek bir şey bulamıyoruz, dediklerinde, şöyle buyurdu:
Allah bu sevabı oruçluyu bir hurma ile veya bir içim su yahut bir yudum süt karşılığı ile iftar ettirene de verir. Ramazan ayı öyle bir aydır ki, evveli rahmet, ortası mağfiret ve sonu cehennemden kurtuluştur. Bu ayda hizmetçisinin yükünü hafifleteni Allah bağışlar ve cehennemden kurtarır. Ramazan ayında şu dört şeyi çok çok yapınız. Bunlardan ikisini yapmakla Rabbinizi razı edersiniz, diğer ikisini yapmaktan da boş durmayınız. Rabbinizi razı edeceğiniz iki haslet şunlardır:
1- Allah'tan başka hiçbir ilah olmadığına şahadet getirmek.
2- Allah'ı anıp istiğfar etmek. Basite alamayacağınız iki haslete gelince:
3- Allah'tan cenneti istersiniz.
4- Cehennemden O'na sığınırsınız.
Hz Peygamber Âmin dedi.
Yine bir ramazan günü. Mescit müminlerle dolu. Efendimiz (sav) minberde. Birinci basamağa çıkınca 'amin' dedi. Sonra ikinci basamağa çıktı 'amin' dedi. Sonra üçüncü basamağa çıkınca yine 'amin' dedi. Daha sonra şöyle buyurdu: Bana Cebrail (as) gelip; Ya Muhammed! Kim ramazana erişir de bağışlanmazsa, Allah onu (ilahi rahmetinden) uzaklaştırsın, dedi. Ben de âmin dedim. Sonra Cebrail (as): Kim ana-babasına veya onlardan birine yetişir de cehenneme girerse, Allah onu (ilahi rahmetinden) uzaklaştırsın, dedi. Ben de âmin dedim. Sonra yine Cebrail (as): Sen kimin yanında anılırsın da üzerine salavat getirmezse, Allah onu (ilahi rahmetinden) uzaklaştırsın, dedi. Ben de âmin dedim.